تاریخچه کاشی و سرامیک
سرامیک از واژه یونانی Keramos به معنای گل پخته یا سفال گرفته شده و به مصالحی ساختمانی گفته می شود که از گل پخته ساخته شده و سطح آنها را با لعاب می پوشانند. لعاب دادن سرامیک ها اندکی پس از آغاز آجرپزی شناخته شد. بدین ترتیب که آجرهایی که در کوره حرارت بیشتری به آنها می رسید، تبدیل به آجر جوش می شدند. در این حرارت آجر عرق میکند و یک پوسته نازک شیشه ای سطح آن را می پوشاند که در برابر نفوذ آب مقاوم است. از این پس به تدریج روش های مختلف لعاب دادن شناخته شد.
قدمت نخستین سرامیک های ساختمانی به حدود ۵۰۰۰ هزار سال قبل از میلاد مسیح در مصر می رسد. در ایران نیز کاشی هایی مربوط به ۴۰۰ سال قبل از میلاد در کاخ هخامنشیان شوش توسط باستان شناسان فرانسوی یافت شده که اینک در موزه لوور پاریس نگهداری می شوند.
ضرورت استفاده و کاربرد کاشی و سرامیک
امروزه صنعت سرامیک و کاشی فقط محدود به ساخت مصالح ساختمانی و ظروف نمی شود، بلکه کاربردهای شگرف و زیادی در تکنولوژی قرن معاصر یافته است. از این رو تعریف لغوی ازسرامیک عبارت است از: هر شی جامد و تردی که ماده اصلی تشکیل دهنده آن مواد غیرآلی و غیر فلزی باشد. ولی در صنعت ساختمان این تعریف، شیشه و سیمان و برخی مصالح دیگر را نیز شامل می شود. بنابراین تعریف جامع تر از سرامیک آن را از نظر ساختار شیمیایی مورد بررسی قرار می دهد، بدین شرح است:
کلیه موادی که از مخلوط خاک رس با ماسه و فلدسپار در دمای بالا به دست می آیند و توسط توده شیشه ای مانندی که کاملاً صاف و صیقلی است، انسجام می یابند.
سرامیک ها کاربردهای وسیعی در ساختمان سازی دارند و چون دارای سطحی صاف، قابل شستشو و مقاوم در برابر رطوبت هستند، اغلب جهت پوشش دیوار، کف، تزئینات داخل و خارج ساختمان و ساخت لوازم بهداشتی مورد استفاده و کاربرد قرار می گیرند. از دیگر مصارف سرامیک و کاشی میتوان به ساخت لوله ها و تنبوشه های فاضلاب اشاره کرد. سرامیک و کاشی ها علاوه بر صنعت ساختمان در صنایع دیگری نظیر صنایع خودرو سازی، ریخته گری، تراشکاری، الکتریکی، شیمیایی، هسته ای، فضانوردی و… نیز کاربرد دارند.
کاشی (Tile) یکی از انواع سرامیک است که عموماً جهت پوشش دیوار در فضاهای مرطوب ساختمان و نیز محل هایی که به نظافت بیشتری احتیاج دارند (مانند آشپزخانه، سرویس های بهداشتی)، مورد استفاده قرار می گیرد. نظیر حمام، توالت، آشپزخانه، رختشویخانه، کارخانجات دارای محیط شیمیایی، آزمایشگاه ها، بیمارستان ها و… . از کاشی همچنین برای تزئین داخل و خارج مساجد در معماری اسلامی به وفور استفاده می کنند.
خاکی که در تولید کاشی به کار می رود با خاک تولید سرامیک متفاوت است (در مباحث بعدی بخش کاشی و سرامیک به شرح این تفاوت ها خواهیم پرداخت) همچنین مقاومت فشاری بیسکویت (Bisquet) (قطعه گلی سرامیک و کاشی را که پخته شده ولی هنوز لعاب نخورده است، بیسکویت می گویند) و لعاب کاشی از سرامیک کمتر است و لعاب آن در مقایسه با لعاب سرامیک مقاومت کمتری در برابر آب دارد، از این رو استفاده از کاشی به عنوان پوشش کف سازی چندان مرسوم نیست. ولی چون سرامیک در کف سازی استفاده می شود، از ضخامت بیشتری برخوردار است.
نوعی از سرامیک را که بدون لعاب است و از خاک نه چندان مرغوب ساخته می شود، سفال (گل پخته) می نامند. سفال در اندازه و ابعاد مختلف به منظور شیب بندی بام و جلوگیری از نفوذ آب باران در آن، به کار می رود و از نظر اقتصادی بسیار مقرون به صرفه است. اما در مقابل، وزن بالایی دارد (۰٫۰۴۵-۰٫۰۶۵ gr/cm۳) که در مقایسه با ورق گالوانیزه موجدار (ورش شیروانی) به ضخامت ۰٫۵ میلیمتر (۰٫۰۰۴ gr/cm۳) بسیار زیاد است. ولی عمر آن از ورق گالوانیزه خیلی بیشتر است.
انواع
انواع سرامیک ها و کاشی ها که در ساختمان به کار می روند از نظر خواص تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند و نام های مختلف آنها اکثراً نام ها و اصطلاحات تجاری هستند. برخی از پرکاربردترین اصطلاحات عبارتند از:
- استون ور (Stoneware): سرامیک های متراکم با رنگ روشن
- پرسیلن (Porcelain): سرامیک سفید و تا حدی نور گذاران که در قابل آب، مواد شیمیایی، ساییدگی، فشار و… بسیار مقاوم است. امروزه پرسیلن رنگی نیز تولید شده است.
- تراکوتا (Terra-Cotta): سفال سرخ
همان گونه که قبلاً اشاره شده بود، کاشی نیز یکی از انواع سرامیک می باشد. کاشی ها نیز با اصطلاحات تجاری مختلفی خوانده می شوند که شرح آنها خارج از محدوده این نوشته است. در این نوشتار به ذکر چند گونه مختلف کاشی اکتفا خواهد شد:
- کاشی دیواری ورقه ای (Mounted Tile): این کاشی ها با نظم و فاصله خاص کنار یکدیگر و روی ورق کاغذی ویژه، پلاستیک مشبک یا یک لایه مشبک پارچه ای قرار گرفته اند. در نتیجه کار نصب را بسیار ساده می کنند، ولی از کاشی های تک با همان کیفیت گرانتر هستند. همچنین از لحاظ اندازه، رنگ و طرح در مقایسه با کاشی های تک محدودترند.
- کاشی سیمانی (Cement Tile): ماده اصلی تشکیل دهنده این کاشی، به جای خاک رس، سیمان است و بیشتر مناسب محیط های خارجی می باشد. این کاشی در دو نوع عمده تولید می شوند که این دو نوع کاشی عبارتند از: کاشی سالتیلو (Saltillo) و کاشی اکسترود شده با بدنه سیمانی.
- کاشی معرق (Mosaic Tile-work): این نوع کاشی در گذشته زمانی که صنعت رنگ آمیزی کاشی پیشرفت چندانی نکرده بود، به وجود آمد. بدین ترتیب که برای جلوگیری از اختلاط رنگ ها با یکدیگر در مرحله پخت، هر رنگ را جداگانه روی یک قطعه کاشی می پختند. سپس نقوش هر رنگ را روی کاشی همان رنگ با اره موئی می بریدند و هنگام نصب، رنگ های مختلف را کنار یکدیگر می چیدند تا طرح مورد نظر به دست آید. سفال این کاشی را با افزودن مقداری گرد سنگ آهک، پوک می ساختند تا هنگام بریدن، خرد نشود. از کاشی معرق جهت تزئینات خارج ساختمان خصوصاً اماکن مذهبی استفاده می شده و نمونه زیبای آن، مسجد شیخ لطف الله در میدان نقش جهان شهر اصفهان است.
انواع سرامیک ها و کاشی ها در طرح، رنگ و ابعاد مختلف تولید می شوند. ولی رایجترین و پرکاربردترین اندازه برای کاشی، ۱۵×۱۵ سانتیمتر است. ضخامت کاشی ها نیز از ۶ الی ۸ میلیمتر تجاوز نمی کند و اشکال مختلفی نظیر یک لب پخ، دو لب پخ، انحنادار (برای انتهای نبشها) و… دارند.
خواص
خواص سرامیک ها و کاشی ها را می توان به دسته های زیر تقسیم بندی نمود. این خواص عمومی عبارتند از:
- مقاومت شیمیایی در برابر عوامل جوی، آب، اسیدها، بازها، نمک ها و حلالهای آلی
- جذب آب سرامیک حدود ۴% و جذب آب کاشی بین ۱۲ الی ۱۷% است.
- خواص سرامیک ها و کاشی ها به گونه ای است که تا حدی مانند عایق رطوبتی و حرارتی عمل می کنند.
- مقاومت فشاری سرامیک حدود ۴۰۰ و کاشی حدود ۲۰۰ kg/cm۲ است.
- مقاومت در مقابل فرسایش یکی دیگر از خواص سرامیک ها و کاشی ها در حالت استاندارد است.
در برابر همه این نکات مثبت موجود در کاشی ها و سرامیک ها، نقطه ضعف عمده مواد سرامیکی معمولی، تردی و شکنندگی آنها در برابر ضربه و تنش های حرارتی است. این مواد نمی توانند حرارت را به صورت مناسبی انتقال دهند بنابراین در آنها تنش ایجاد شده و می شکنند. همانند شکستن ظروف سرامیکی نا مرغوب هنگام ریختن آب داغ در آنها.
تولید
در تولید سرامیک و کاشی باید توجه داشت که ویژگی قطعات سرامیک و کاشی بستگی به دو عامل مهم دارد. این عوامل عبارتند از:
- کیفیت مواد خام اولیه
- روش تولید سرامیک و کاشی
مراحل تولید سرامیک و کاشی به یک شکل است با این تفاوت که خاک مورد استفاده در سرامیک سازی خاک رس، ماسه و فلدسپار است ولی خاک کاشی، مخلوطی از انواع رس (خاک چینی، بال کلی و سنگ آتش زنه) است.
در ادامه به بررسی مراحل مختلف تولید سرامیک و کاشی خواهیم پرداخت.
آماده سازی مواد اولیه
خاکی که برای تولید سرامیک و کاشی مورد استفاده قرار می گیرد، از خاک رس، ماسه و فلدسپار تشکیل شده است و باید فاقد ناخالصی ها و دانه های سنگ باشد. از این رو در کارخانه مواد اضافی را از طریق شستشو خاک از آن جدا می کنند. همان طور که اشاره شد کیفیت مواد خام اولیه و نیز میزان هر یک از آنها در کیفیت سرامیک حاصل بسیار تأثیر گذار است. نقش هر یک از این مواد به شرح زیر می باشد:
- خاک رس: قسمت اعظم خاک سرامیک را تشکیل می دهد و موجب نرمی، انعطاف و شکل پذیری ذرات خاک می شود. همچنین دانه های رسی در محدوده ای از حرارت، پیش از آنکه ذوب شوند، دچار ذوب سطحی شده و پدیده همجوشی در آنها اتفاق می افتد که نتیجه آن تشکیل قطعه ای یکپارچه و مستحکم است. برای ساخت سرامیک مرغوب از خاک رسی استفاده می حدودکنند که ۴۲% اکسید سیلسیم و ۴۰% اکسید آلومینیوم داشته باشد.
- ماسه: قابلیت چین خوردگی پس از خشک شدن و نیز تشکیل ذرات بلوری سرامیک را کاهش می دهد.
- فلدسپار: در کاهش دمای پخت و تشکیل توده شیشه ای و چسباننده ذرات سرامیک مؤثر است.
علاوه بر این ها، مواد گداز آوری نظیر اکسیدهای قلیایی نیز در ساخت سرامیک به کار می روند که درجه حرارتی را که برای شروع عمل شیشه ای شدن لازم است، پایین می آورند. مقدار مواد گداز آور باید کم باشد در غیر این صورت سرامیک در دمای بالاتر از ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد کوره، خمیری شده و از شکل می افتد و ظاهر نازیبایی پیدا خواهد کرد.
مواد اولیه را در برابر هوا خشک کرده و سپس آنها را آسیاب می کند تا به صورت گرد یکنواختی درآیند. گرد حاصل را با مقدار معینی آب مخلوط کرده و به گل تبدیل می کنند تا خاصیت پلاستیسیته (شکل پذیری) پیدا کند. میزان آب باید به اندازه ای باشد که پس از شکل دادن به گل، قطعه حاصل شکل خود را از دست ندهد. هم زمان با افزودن آب، حدود ۰٫۵% اکسید کروم نیز به خاک اضافه می کنند تا رنگ آن روشن تر شود. زیرا اکثر خاک رس ها در اثر وجود اکسید آهن در آن پس از پختن تیره رنگ می شوند و این تیرگی در لعاب کاری سرامیک و کاشی اخلال ایجاد می کند.
قالب گیری
قالب گیری از مراحل بسیار مهم و حساس در تولید سرامیک و کاشی می باشد. قالب گیری یکی از مراحل تولید سرامیک و کاشی می باشد که شرح این مرحله عبارت است از اینکه، پس از تهیه گل آن را قالب گیری می کنند و به شکل و اندازه دلخواه در می آورد. امروزه قالب گیری اغلب توسط دستگاه های پرس و دستگاه اکسترودر (همانند قالب گیری آجر) صورت می گیرد. در روش پرس، گل باید حداقل رطوبت را داشته باشد. همچنین صفحات دستگاه پرس را نیز کمی چرب می کنند تا مانع از چسبیدن گل به آنها در حین فشار شود.
خشک کردن و پختن
اگر قطعات گلی در هوای خشک قرار داده شوند، یا به سرعت خشی گردند، سطح خارجی آنها زودتر از قسمت های درونی خشک شده و این امر سبب ایجاد ترک های سطحی در قطعه می شود. بنابراین خشک کردن قطعه ها در تونل های هوای گرم با رطوبت کنترل شده، صورت می گیرد. بدین ترتیب که قطعات روی واگن چیده می شوند و در طول تونل حرکت می کنند. هوای ابتدای تونل معادل هوای محیط خارج است، ولی به تدریج گرم می شود تا در وسط تونل به حداکثر دمای لازم برسد. سپس به آهستگی سرد می شود تا در انتهای تونل، مجددا معادل هوای محیط خارج گردد.
برای پختن سرامیک و کاشی اغلب از کوره تونلی استفاده می کنند. در این کوره نیز حرارت به تدریج بالا می رود به طوری که در ۴۵۰ تا ۶۰۰ درجه سانتیگراد آب شیمیایی قطعات گلی تبخیر شده و در حررات ۸۰۰ تا ۹۰۰ درجه به مرحله شیشه ای شدن می رسند. قبل از شیشه ای شدن به تدریج حرارت کوره کم می شود. قطعه ای که از کوره خارج می شود تبدیل به سفال (گل پخته) شده است.
در برخی از کارخانه ها کوره خشک کن و کوره پخت در امتداد یکدیگر قرار دارند به طوری که وقتی قطعه ها خشک شدند، دمای کوره پایین نمی آید بلکه به تدریج تا مرحله شیشه ای شدن بالا می رود.
لعاب دادن
لعاب دادن یکی از مراحل دیگر در تولید سرامیک و کاشی می باشد. لعاب (له+آب) گونه ای از شیشه است که برای زیبا، صاف، ضد آب و ضد مواد شیمیایی شدن سرامیک ها و کاشی ها به صورت لایه نازکی به ضخامت کمتر از یک میلیمتر، روی آنها پخته می شود. لعاب ها همچنین سطحی قابل شستشو را برای کاشی ها و سرامیک ها فراهم می سازند.
پس از آنکه سفال ها از کوره بیرون آمده و خنک شدند، روی آنها را با لعاب می پوشانند. سفال آب لعاب را مکیده و جرم جامد آن روی سطح خارجی سفال باقی می ماند. سپس قطعات را مجددا در کوره قرار می دهند تا هم پخت سفال ها تکمیل شود و هم لعاب روی آنها پخته شود.
لعابها ممکن است شفاف، نیمه شفاف و یا کدر باشند. در مواقعی که سطح سفال ظاهر مناسبی ندارد، لعاب روی آن را با افزودن برخثی اکسیدهای فلزی، کدر می کنند. روش کم هزینه تر این است که لایه ای از رس سفید را روی سطح سفال می پزند سپس روی آن را لعاب می زنند. به این لایه، زیر لعاب (Engobes) می گویند. ضریب انبساط حرارتی لعاب و زیر لعاب باید با سفال زیر آن تقریبا برابر باشد. در غیر این صورت با سرد و گرم شدن کاشی یا سرامیک، لعاب روی آن ترک می خورد.
برای تهیه لعاب های رنگی، به آنها اکسیدهای فلزی اضافه می کنند. همچنین می توان سطح روی سفال را با اکسیدهای فلزی پوشاند سپس روی آن لعاب شفاف زد که در این صورت هزینه ساخت کمتر می شود. برای تولید سرامیک های نقشدار، طرح های مورد نظر را که تقریبا مانند عکس برگردان هستند و جنس لعابی دارند، در یکی از سه حالت زیر لعاب، میان لعاب و یا روی لعاب قرار داده سپس سرامیک را به کوره می برند. در حالتی که نقش در میان لعاب قرار دارد، ابتدا یک لایه لعاب را روی سفال می پزند سپس نقوش مورد نظر را روی آن چسبانده و دوباره لعاب داده و در کوره قرار می دهند. در ساخت کاشی اغلب نقوش را زیر لعاب قرار می دهند.
کاشی ها و سرامیک ها طبق آیین نامه سازمان برنامه و بودجه، در صورت نداشتن نقص، درجه ۱؛ با داشتن خال های ۰٫۵ میلیمتری، درجه ۲ و با داشتن خال های ۲ تا ۳ میلیمتری، درجه ۳ محسوب می شوند.
شناسایی کاشی و سرامیک مرغوب
کاشی و سرامیک مرغوب باید دارای سطح و لبه های کاملاً صاف، گوشه های گونیا (کاملا نود درجه) و اندازه های یکسان و ابعاد مشابه باشند. ضخامت لعاب آنها نیز باید در همه قسمت های سطح به یک اندزاه باشد. روش های زیر جهت آزمایش مرغوبیت سرامیک ها و کاشی ها به کار می روند:
- اولین روش در شناسایی کاشی و سرامیک مرغوب اینگونه است که، دو عدد سرامیک یا کاشی را از سمت لعاب آنها روی یکدیگر قرار داده و گوشه های آنها را با انگشت می فشارند. در این صورت اگر دارای سطحی صاف باشند، با فشار انگشتان حرکتی احساس نمی شود.
- لبه های دو عدد سرامیک یا کاشی را کنار یکدیگر قرار می دهند، در این صورت اگر دارای لبه های صافی باشند، بین دو لبه فاصله ای وجود ندارد.
- گونیا بودن گوشه های سرامیک یا کاشی را نیز می توان با کنار هم چیدن ۴ عدد از آنها و ایجاد یک شکل مربع، بررسی کرد.
- برای آزمایش مرغوبیت لعاب سرامیک یا کاشی، آنها را به مدت ۱۲ ساعت در فریزر قرار داده سپس در آب جوش می اندازند. اگر لعاب این شرایط را تحمل کند و ترک بر ندارد، ضریب انبساط مطلوبی دارد.
- سفال ها نیز باید در برابر یخبندان مقاوم باشند، آب در آنها نفوذ نکند، توپر باشند و در اثر ضربه، صدای زنگ بدهند.
با استفاده از روش های فوق می توان درجه کیفی کاشی و سرامیک را تا حدودی تعیین نمود و کاشی و سرامیک مرغوب را از انواع نا مرغوب آن دسته بندی کرد. هرچند امروزه با استفاده از دستگاه های دقیق الکترونیکی می توان به راحتی درجه کیفی سرامیک و کاشی های موجود در بازار را به راحتی تعیین نمود، اما روش هایی که ذکر گردید از روش های مریوم و متداول در تعیین کیفیت کاشی و سرامیک هستند که همواره مورد استفاده خریداران قرار می گیرد.
نصب
برای نصب سرامیک و کاشی های بدون لعاب یا لعابدار از دوغاب ماسه سیمان به نسبت ۱ به ۵ استفاده می کنند. باید توجه کرد که دوغاب ماسه سیمان با سایر ملاتها به خصوص کاهگل و گچ و خاک چسبندگی ندارد، از این رو سطح کار باید قبلاً با ملات سیمان اندود شده باشد. پس از نصب سرامیک ها یا کاشی ها برای پر کردن بندهای آنها از دوغاب سیمان و پودر سنگ استفاده می کنند، دوغاب را میتوان با ماده دافع آب مخلوط کرد.
برای نصب سرامیک و کاشی علاوه بر دوغاب ماسه سیمان می توان از چسب های مخصوص نیز استفاده کرد. این چسب ها به دو صورت خمیر (بر پایه رزین های صنعتی) و به صورت پودر (بر پایه سیمان و مواد افزودنی شیمیایی) تولید گردیده و در بازار موجود می باشند و بر روی کلیه سطوح داخل ساختمان با هر جنسی، حتی سطوحی که قبل از سرامیک شده اند (سرامیک روی سرامیک) نیز قابل استفاده هستند. این چسب ها در برابر آب، رطوبت و حرارت مقاوم هستند. هنگام اجرا باید چسب را با ماله های دندانه دار به صورت افقی و عمودی روی سطح مورد نظر کشید و حداکثر ظرف مدت ۲۰ دقیقه عمل نصب سرامیک و کاشی را انجام داد.
هنگام نصب سرامیک و کاشی در فواصل ۴ الی ۵ متر، درز انبساط در نظر می گیرند و آن را با مواد سیلیکونی یا پلی اورتان پر می کنند. اجرای درز انبساط خصوصاً در مواقعی که از مصالح متفاوتی در کنار یکدیگر استفاده می شود، در فاصله بین دو ماده، ضروری است.
چسب
چسب پودری و خمیری
چسب کاشی نوعی پودر ملات آماده است که به دلیل مواد بکار رفته در تولید آن قدرت چسبندگی زیادی داشته و قابلیت چسباندن انواع کاشی، سرامیک و موزاییک روی کلیه سطوح از جمله دیوارهای استخر و کلیه مکانهایی که با آب و رطوبت در تماس هستند را دارا بوده و می توان جهت چسباندن کاشی بر روی کاشی نیز از آن استفاده نمود که معمولا” در کارخانجات تولیدکننده گچ های ترکیبی قابل تولید میباشد.
نکات فنی نصب و کار به روش چسبی
روش کار به سبک چسبی با استفاده از چسب کاشی یکی از جدیدترین روشهای نصب کاشی ، سرامیک و سنگ میباشد که بیشتر برای نصب کاشی بر روی دیوارهای قدیمی و تراز شده بوسیله سیمانکاری، گچ، کاشی قدیمی، سنگ قدیمی و… است.
انواع چسب
- چسب کاشی و سرامیک خمیری مخصوص دیوار
- چسب کاشی و سرامیک پودری برای کف
مزایای روش نصب با چسب
- برای نصب مجدد کاشی به روی کاشی ،کاشی به روی دیوار گچی ،کاشی به روی دیوار سیمانی و……به کار میرود.
- نیازی به تخریب و کنده کاری زیر کار نمیباشد.
- سرعت نصب و بهره برداری را افزایش میدهد.
- کثیف کاری و ریخت و پاش کمتر دارد.
- استحکام ان هم قابل ملاحظه میباشد.
- هزینه کمتر
رنگ‌های چسب کاشی خمیری
چسب کاشی در انواع رنگ های سفید، نقره ای و خاکستری میباشد.
روش کار با چسب برای نصب
ابتدا زیر کار را با تیشه کمی زخمی نماییم، سپس ابزار کارهای مخصوص را اماده کرده و خمیر را با کمی آب آغشته کرده و با کاردک مخصوص به متراژحدود یک متر مربع به دیوار میکشیم سپس کاشی را با کمی فشار نصب کرده و تراز مینماییم بعد از چندین ساعت عملیات بند کشی را انجام میدهیم و کار بعد از ۴۸ ساعت قابل استفاده میباشد.
روش های پخش چسب بر زیر کار به سه صورت است:
- با کاردک شانه ای بر روی زیر کار
- با کاردک قاشقی بر پشت کاشی یا سرامیک
- روش ترکیبی
روش شانه ای برای کاشیهای ابعاد ریز (زیر ۲۰*۳۰) و زمانی که زیر کار بسیار تراز و بدون موج باشد استفاده میشود .
روش قاشقی و ترکیبی بیشتر برای نصب کاشی و سرامیک ابعاد بزرگ و زمانی که زیر کار خوب تراز نباشد و موج داشته باشد استفاده میشود.
کار بعد از چسباندن
میزان مصرف چسب برای زیر کار های صاف و تراز حدود ۳٫۵ کیلو گرم در هر متر مریع است و میزان مصرف در زیر کارهای ناصاف حدود ۵ کیلوگرم در هر متر مربع میباشد. اطمینان در مورد استحکام و مقاومت روش نصب کاشی و سرامیک به سبک چسبی بستگی به دو عامل مهم دارد اول با کیفیت بودن و مرغوبیت چسب خمیری و دوم تجربه کاری استاد کار نصاب اشاره کرد گروه ما از چسب های درجه یک و با کیفیت و با تاریخ تولید تازه و در انبار نمانده استفاده میکند عملیات نصب هم طوری صورت میگیرد که کاشی ها به طور قابل ملا حظه محکم شوند و در برابر ضربه مقاومت نمایند. معمولآ این عقیده در بین مردم وجود دارد که کار چسبی خود را بعد از مدتی ول میکند و نباید در حمام از چسب کاشی برای نصب استفاده کرد؟
پاسخ ما به این شک این است که نه خیال شما از بابت استحکام راحت باشد ما در نصب کاشی و سرامیک حمام مقداری چسب بتن با چسب خمیری مخلوط مینماییم تا نفوذ اب به چسب در ان تاثیری نداشته باشد و در ثانی الان چسب های ضد اب هم تولید شده اند که برای حمام توصیه میشود. چسب پودری برای نصب کاشی و سرامیک کف مورد استفاده قرار میگیرد و ان را معمولآ با سیمان و پودر سنگ ترکیب مینمایند .بهترین فرمول ملات کف عبارت است از ۰٫۲۰ سیمان ،۰٫۱۰ چسب پودری و ۰٫۷۰ پودر سنگ و در صورت نبود چسب ۰٫۳۰ سیمان و ۰٫۷۰ پودر سنگ فرمول سوم ملات کف ۰٫۲۰ سیمان ۰٫۵ چسب بتن و ۷۵ درصد پودر سنگ.
۲ دیدگاه. همین الان خارج شوید
قیمت کاشی برای صادرات چند؟
اینجا کارخانه گچ هستش.