آزمایش صنعتی گچ ساختمانی
روش آزمایش استانداردها برای گچ ساختمانی شامل آزمایش درشتی دانه بوسیله غربال زمان شروع گیرایش با نسبت آب و گچ معین، آزمایش مقاومت خمشی، آزمایش مقاومت فشاری و سختی میباشد.
برای آزمایش مقاومت چسبندگی گچ مانند چسبندگی بر روی بتن نیز پیشنهاداتی وجود دارد. خواص قطعات پیش ساخته گچی به وسیله اندازه گیری وزن مخصوص ظاهری، ابعاد وزن و نیروی شکست مشخص میشوند. در صنعت سرامیک که مشخصا” روش خاصی برای آزمایشهای قالبهای گچی یا گچ مورد استفاده تعیین نشده است، خواص دیگری برای قالب سازی مورد نظر میباشد نظیر اندازه تورم، ضریب مکندگی. برای مخلوط کردن آب و گچ از میکسر خلاءدار استاندارد شده استفاده میشود تا از تشکیل حبابهای هوا جلوگیری به عمل آید.
انجمن استانداردهای گچ دندانپزشکی سعی دارد برای تعیین زمان گیرش گچ دندانپزشکی روش ویزه ای را انتخاب و تعیین نماید.
تقسیم بندی مصالح ساختمانی گچی از نقطه نظر حریق در استاندارد ایران ۸۲۹۹ مشخص شده است که در آن کلیه مصالح گچی که قابل سوختن نباشند به گروه ۱ تعلق داشته و قطعات گچی مانند صفحات گچی و غیره که پوششی از کاغذ دارند جزو گروه ۲ تقسیم بندی شده اند.
برای آشنایی بیشتر با مقاومت گچ در برابر حریق میتوانید مقاله گچ عایق را مطالعه کنید.
انجام این آزمایشها برای تعیین حدود کیفیت محصولات گچی و استانداردسازی این محصولات بسیار مهم و اساسی بوده بطوریکه امروزه در صنعت گچ، اخذ استاندارد ملی ایران از یک استاندارد تشویقی به استانداردی اجباری تغییر یافته است. برای آشنایی بیشتر با استاندارد گچ میتوانید مقاله استاندارد گچ ساختمانی را مطالعه کنید.
آزمایش صنعتی گچ دارای بخشهای مختلفی میباشد که هریک از این آزمایشات، نشان دهنده یکی از خصوصیات نمونه گچی مورد نظر میباشد. در ادامه به معرفی برخی از این آزمایشها میپردازیم.
آزمایش تعیین مقاومت فشاری و مقاومت خمشی گچ ←
