زمان گیرش گچ

زمان گیرایی اولیه و نهایی (ثانویه) انواع گچ های پلیمری

بطور کلی زمان گیرایی گچ های پلیمری (گیپتون، سیوا، ساتن و پاششی) بالاتر از گچ های معمولی ساختمانی است و گچکار فرصت بسیار بیشتری برای اصلاح کار خود در فرآیند انجام گچکاری دیوار، ستون و سقف دارد. در لینک های زیر میتوانید اطلاعات بیشتری در مورد انواع گچ های پلیمری بدست آورید.

• گچ گیپتون ←
• گچ سیوا دستی ←
• گچ ساتن ←
• گچ سیوا پاششی ←

افزودنی های گچ

با اضافه کردن مواد مختلف به گچ میتوان زمان گرفتن آن را کندتر کرد. این مواد مانع تماس نزدیک مولکول های گچ به یکدیگر شده و تشکیل بلورها را به عقب می اندازند. برخی از این افزودنی های گچ عبارتند از:

• خاک رس به میزان حدود ۵ تا ۱۰% وزن گچ
• گرد آهک شکفته به میزان حدود ۱۰% وزن گچ نیز یکی از افزودنی های گچ برای کندگیر شدن ملاتهای گچی می باشد.
• براکس (برات ناتریم) به میزان حدود ۰٫۵ تا ۱% وزن گچ (میزان ۱% از براکس آغاز زمان گرفتن گچ را تا ۹۰ دقیقه بالا می برد.)
• سریشم (نوعی چسب حیوانی – Animal Glue) نجاری به میزان حدود ۰٫۱ تا ۰٫۵% وزن گچ (میزان ۰٫۵% از سریشم نجاری آغاز زمان گرفتن گچ را تا ۱۳۰ دقیقه افزایش می دهد.)
• سریش (نوعی چسب گیاهی – Vegetable Glue) به میزان حدود ۱% وزن گچ یکی دیگر از افزودنی های کندگیر کننده ملات گچ می باشد.
• زاج سفید به میزان حدود ۱% وزن گچ از افزودنی های گچ است که زمان گیرش ملات گچی زا افزایش خواهد داد. باید توجه داشت که افزودن بیشتر از ۱% تا ۵% زاج سفید، ملات گچ را تندگیرتر (زودگیر) می کند.
• نمک طعام (NaCl) نیز یکی از افزودنی های گچ است که به میزان ۲% و کمتر از آن ملات گچ را تندگیرتر می کند ولی بیشتر از ۲% تا ۱۰% وزن گچ، نمک طعام باعث کندگیرتر شدن گچ می شود.
• مواد دیگری نظیر ژلاتین، پروتئین های هیدرولیزه و کراتین (ترکیب پروتئینی که از شاخ و سم حیوانات تولید می شود) نیز باعث کندگیر شدن ملات گچ می شوند.

تکنیک های افزایش زمان گیرش گچ در کارخانه

جهت دستیابی به زمان گیرایی بالا در کارخانه و افزایش زمان گیرش انواع گچ ساختمانی روش های مختلفی وجود دارد که هر واحد تولیدی بنا به درخواست بازار و محصول تولیدی گیرش گچ را تغییر میدهد.

• استفاده از سنگ گچ خام با خلوص بالاتر

کنترل خلوص سنگ گچ خام حاصل از انفجار در معدن

• استفاده از سیستم پخت دو کوره

در این سیستم میتوان با تغییر دانه بندی سنگ گچ ورودی به کوره مواد نرم و کوره مواد درشت، به گیرش مورد نظر رسید. کارخانجات تولید گچ که سیستم تک کوره دارند نیز میتوانند جهت افزایش گیرش تغییراتی را در سبکه های کوره خود ایجاد تا سنگ گچ نرم سریعتر خارج شود و سنگ گچ درشت زمان بیشتری در کوره بماند و سطح تماس بیشتری با کوره پخت گچ داشته باشد.

• استفاده از افزودنی های کندگیر کننده

برخی از گچ ها به علت نوع پخت و نوع سنگ گچ، زمان گیرش پایینی دارند. در این صورت میتوان از مواد کندگیر کننده به میزان کم جهت رساندن گیرش گچ به حد استاندارد مورد نظر استفاده نمود.

در انتخاب افزودنی ها باید توجه کرد که :

افزودنی از لحاظ اقتصادی به صرفه باشد. یعنی قیمت کم ، درصد مصرف کم و تاثیر زیاد داشته باشد.

خواص دیگر گچ از جمله مقاومت گچ ، درصد جذب آب و دیگر موارد را تغییر ندهد و بر روی دیوار پس از اجرای گچ کاری ترک نخورد.

محصول بدست آمده پس از ترکیب، از نظر مصرف کننده مورد تایید و دارای کیفیت بالاتری نسبت به سایر محصولات باشد.

• استفاده از سیلوی دم پخت

نگه داشتن گچ در سیلوی دم پخت باعث افزایش گیرش گچ میشود.

• تفکیک سیلوی ذخیره از سیلوی بارگیری

در برخی مواقع تولید گچ با گیرش پایین خارج از کنترل میباشد. مانند لحظات اولیه شروع تولید ، لحظه بوجود آمدن نقص فنی و یا لحظاتی که برق کارخانه بصورت ناگهانی قطع میشود. در این صورت اگر در کارخانه سیلوی ذخیری گچ تولیدی از سیلوی بارگیری مجزا باشد میتوان گچ تولیدی در این لحظات را به این سیلو انتقال داد و ذخیره کرد. سپس گچ با گیرش مورد را تولید و با محصول قبلی ترکیب نمود و به سیلوی بارگیری هدایت کرد.

• استفاده از خاک کمتر در گچ های مخصوص گچ خاک

سنگ گچ ها درجه ۲ که در تولید گچ خاک (گچ مخصوص زیرکار) استفاده میشود ، از جنس خاک های معمولی است که درصد ژیپسی کمی دارند و گیرش گچ ها را کاهش میدهند اما اگر خاک های موجد در کنار سنگ گچ از نوعی باشد که دارای ژیپس بیشتری است به افزایش گیرش گچ کمک می‌نماید.