مقاومت انواع گچ ساختمانی چقدر است؟
آزمایش تعیین استاندارد استحکام، مقاومت فشاری و خمشی
سنجش میزان مقاومت، یکی از آزمایشات مهم جهت دستیابی به میزان استحکام گچ این محصول است. جهت دستیابی به این امر باید گچ را پس از مخلوط کردن با آب در ابعاد کوچک بصورت مکعب مربع جهت انجام آزمایش تعیین مقاومت فشاری و بصورت مکعب مستطیل برای انجام آزمایش مقاومت خمشی درآورد.
واحد اندازه گیری مقاومت
σ = مقاومت کششی گچ (واحد kg/cm2 = مگاپاسکال)
آزمون مکانیکی گچ
آزمون مکانیکی گچ حتما باید پس از انجام آزمون زمان گیرش صورت بپذیرد.
پس از آزمون گیرش، وزن گچ بدست آمده در ۱۰۰ میلی لیتر آب را ضرب در ۷ کرده و با ۷۰۰ گرم میلی لیتر آب مخلوط کنید (جهت ساخت ملات کافی برای پر شدن قالب های گچی). بلافاصله پس از آماده شدن آزمونه، خمیر گچ را در داخل سه قالبی که قبلاً با لایه نازکی از روغن چرب شده است، بریزید (توجه شود که گوشه ها و کناره های قالب از خمیر گچ پر شود).
ابعاد قالب ۱۶۰ میلی متر در ۴۰ میلی متر در ۴۰ میلی متر می باشد. پس از کامل شدن گیرش، خمیر اضافی را با استفاده از یک کاردک بزدایید. هنگامی که خمیر گچ قالب گیری شده به اندازه کافی سخت شد، روی آن ها را علامت گذاری و سپس از قالب خارج کنید.
قالب ها را به مدت یک هفته در شرایط استاندارد در دمای ۲۳ الی ۲۵ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی ۵۰ الی ۵۵ درصد نگهداری کنید. سپس آن ها را تا رسیدن به وزن ثابت، در دمای ۴۰ الی ۴۲ درجه سلسیوس خشک کنید. پس از خشک شدن، آزمونه را توسط دسیکاتور تا دمای محیط سرد کنید و سپس مقاومت خمشی و فشاری آن ها را اندازه بگیرید.
مقاومت فشاری گچ
مقاومت فشاری عبارت است از ظرفیت تحمل یک جسم، مصالح ساختمانی یا سازه در مقابل نیروهای فشاری محوری مستقیم. هنگامی که حد مقاومت فشاری یک ماده فرا میرسد، آن ماده منهدم خواهد شد. بطور کلی مقاومت فشاری انواع گچ ساختمانی معمولی طبق روش آزمون استاندارد ملی ایران (استاندارد ۱-۱۲۰۱۵ – هفت روز پس از قالب گیری گچ) حدود ۸ مگاپاسکال است.
مقاومت خمشی گچ
روش انجام آزمایش مقاومت خمشی به این شکل است که با نسبت مشخص گچ و آب را ترکیب میکنند و پس از مخلوط کردن ملات آن را در ظرف مخصوص که قالب مکعب مستطیل میدهد ریخته و پس از حدود ۲۰ دقیقه میتواند گچ را از قالب خارج کرد. مقاومت خمشی گچ ساختمانی معمولی طبق روش آزمون استاندارد ملی ایران (استاندارد ۱-۱۲۰۱۵ – هفت روز پس از قالب گیری) حدود ۴ مگاپاسکال است.
افزایش مقاومت و بالا بردن استحکام
برای بالا بردن استحکام دیوار باید از گچ های پلیمری که بطور معمولی با توجه به افزودنی های خاص دارای مقاومت و استحکام بالاتری میباشند برای گچکاری استفاده شود.
انواع گچ ساختمانی بر اساس استحکام و چسبندگی
در گچکاری میزان چسبندگی و در نهایت مقاومت ایجاد شده بسیار مهم است. جدول زیر بر این اساس به شکل صعودی تنظیم شده است.
مقاومت و میزان استحکام در برابر آب
گچ های ساختمانی معمولی بطور کلی در برابر آب مقاوم نیستند. دلیل این امر این است که گچ های معمولی فقط از پخت سنگ گچ بدست می آیند و هیچگونه مواد افزودنی همانند گچ های پلیمری در تولید آن استفاده نمیشود. برای مقاوم بودن دیوار در برابر رطوبت و آب باید از گچ های پلیمری مانند گچ سیوا و ساتن استفاده شود. البته گچ های پلیمری نیز ۱۰۰% در برابر آب مقاوم نبوده ولی نسبت به گچ های معمولی دارای مقاومت بیشتری هستند.
مقاومت و میزان استحکام در برابر حرارت (حریق) و آتش
مسئله استحکام انواع گچ در برابر آتش و حرارت، همانند مسئله مقاومت در برابر آب است. گچ های معمولی دارای این ویژگی نیستند. البته در سالهای اخیر در بازار مشاهده شده که برخی کارخانجات تولید محصولی بنام “گچ ضدحریق” دارند که میتوان گفت این محصول به مراتب دارای مقاومت بیشتری در برابر حرارت و آتش است.