استفاده از گچ

روش ها و طرز استفاده از انواع گچ ساختمانی

گچ ساختمانی دارای انواع مختلفی است که نحوه استفاده از آنها متفاوت میباشد. در این بخش سعی شده روش های استفاده از انواع گچ های ساختمانی گفته شود.

موارد مصرف (مورد استفاده) و کاربرد سایر انواع گچ های صنعتی

گچ در صنایع مختلف کاربرد های متفاوتی دارد. مثلا” گچ صنایع تولید سیمان از گچ به عنوان عامل ایجاد چسبندگی بیشتر استفاده می‌شود. در ذیل به موارد کاربد گچ و انواع آن اشاره مختصری شده است.

گچ بتا (استاکو) : از پخت گچ در دمای پایین در در شرایط خاص با از دست دادن قسمتی از آب تیلور بوجود می‌آید. کاربرد گچ بتا معمولا مرمت آثار باستانی و گچکاری نمای بیرونی ساختمان است.

گچ تمیز کاری : از پخت سنگ گچ در دماهای مختلف تولید می‌شود.

گچ مرمر : گچ بدون آب مولوکولی است که با محلول زاج مخلوط شده و مجدداً پخته می‌شود.

گچ استریش : گچ بدون آبی است که در دمای بالا حاصل شده که فعال کننده آن آهک است.

گچ انیدریت : به گچ بدون آب مولوکولی اطلاق می شود.

گچ صنعتی : به طور کلی گچی است با ساختمان مولوکولی نیم هیدارت با خواص فیزیکی مشخص که در پزشکی و قالب و صنایع مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نکات کاربردی در استفاده از گچ

یکی از نکات کاربردی در استفاده از انواع گچ ساختمانی، توجه به زمان در تهیه ملات گچ می‌باشد. بعد از ریختن گچ به داخل آب، حدود دو دقیقه صبر کنید (بسته به نوع گچ متفاوت است). اگر هم زدن را زود شروع کنید، گچ تبدیل به یک توده ی کلوخی می‌شود که نرم کردن آن مشکل است.

زمان گیرش ملات گچ، به نوع سنگ گچ و دمای پخت آن نیز بستگی دارد. برای آشنایی بیشتر با مفهوم زمان گیرش گچ می‌تواندی مقاله آزمایش تعیین زمان گیرش گچ را مطالعه کنید.

اگر از آب گرم استفاده کنید، خمیر گچ سریع تر می‌گیرد؛ به عبارت دیگر آب گرم باعث کاهش زمان گیرش گچ است و ملات گچ را زودگیر خواهد کرد.

هر چه میزان آب ملات گچی بیشتر باشد، گچ دیرگیرتر شده و مقاومت ملات سخت شده ی آن نیز کاهش می یابد و برعکس.

در هنگام خشک شدن گچ، می توان برای تسریع کار، آن را جلوی بخاری گذاشت، اما اگر خیلی زیاد داغ شود که نتوان به آن دست زد، گچ نرم شده و می ریزد.

پس از این که گچ سفت و سخت شد، برای جذب آب، قدرت عجیبی از خود نشان می دهد. اگر در این حالت قطره ای از دوغاب گل رس بر روی گچ ریخته شود، به سرعت (حداکثر در مدت چند دقیقه)، به گل رس خمیر شده ای بدل می گردد. به دلیل همین خاصیت گچ است که از آن، به عنوان قالب ظروف سرامیکی استفاده می کنند.

اگر گچ را روی چوب، فلز یا خود گچ بریزید، فورا می چسبد. مگر این که ماده ای جداکننده در آن به کار رود. آهار صابون (صابون مایع شده)، برای این منظور بسیار مناسب است. دقت داشته باشید که در استفاده از این آهار، باید پیش از خشک شدن کامل گچ، آن را از مدل جدا سازید، چون این آهار بعد از خشک شدن کامل گچ، دیگر درست عمل نمی‌کند. از انواع فیلم ها، وازلین و سایر روغن ها هم می توان به عنوان جداکننده استفاده کرد. میزان جدا کننده از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر ماده ی جدا کننده کم باشد، مدل اولیه به قالب می چسبد و اگر جداکننده زیاد باشد، سطح داخلی قالب ناصاف خواهد شد.

آهار را باید درست قبل از ریختن گچ، به مدل زد. اگر مدلی را آهار زده و بگذاریم نیم ساعت یا بیشتر بماند، آهار اثر خود را از دست می دهد.

یکی دیگر از نکات کاربردی در استفاده از گچ این است که ملات گچ به شیشه نمی چسبد.

ملات گچ اگر در جوار فلزات قرار گیرد، بعد از مدتی با فلزات ترکیب می شود و ایجاد سولفات می کند.

گچ تنها ملاتی است که پس از سخت شدن، در حدود یک درصد افزایش حجم پیدا می کند.

برای پرداخت نهایی و صیقلی کردن سطوح گچی، می توانیم از گچ کشته استفاده کنیم. گچ حل شده و در حال گیرش را به طور مداوم هم زده و به آن کم کم آب اضافه کنید و هر بار آن را هم بزنید تا جایی که آب دیگر به خورد گچ نرود. ملات به دست آمده گچ کشته است که به راحتی با ماله می توان آن را روی سطوح گچ کشید و سطحی صاف و یکدست داشت.

گچ کشته اصلا مقاومت مکانیکی ندارد و با فشار اندک انگشت می ریزد، بنابراین تنها هنگامی از آن استفاده کنید که کارتان کامل شده است و تنها می خواهید سطح صاف تری داشته باشید. خلل و فرج های بزرگ را نباید با آن پر کنید، چون خیلی زود می ریزد.

برای آشنایی بیشتر با خصوصیات انواع گچ های ساختمانی می توانید از صفحه محصولات تولیدی کارخانه گچ سمنان اسپندار دیدن کنید.